DEVAM: 10- Tevbe
suresinden tefsir edilen ayetler.
حدثنا عبد بن
حميد حدثنا
يعقوب بن
إبراهيم بن سعد
عن أبيه عن
محمد بن إسحاق
عن الزهري عن
عبيد الله بن
عبد الله بن
عتبة عن بن
عباس قال سمعت
عمر بن الخطاب
يقول لما توفي
عبد الله بن
أبي دعي رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
للصلاة عليه
فقام إليه
فلما وقف عليه
يريد الصلاة
تحولت حتى قمت
في صدره فقلت
يا رسول الله
أعلى عدو الله
عبد الله بن
أبي القائل
يوم كذا كذا
وكذا يعد أيامه
قال ورسول
الله صلى الله
عليه وسلم
يتبسم حتى إذا
أكثرت عليه
قال أخر عني
يا عمر إني
خيرت فاخترت
قد قيل لي {
استغفر لهم أو
لا تستغفر لهم
إن تستغفر لهم
سبعين مرة فلن
يغفر الله لهم
} لو
أعلم أني لو
زدت على
السبعين غفر
له لزدت قال
ثم صلى عليه
ومشى معه فقام
على قبره حتى
فرغ منه قال
فعجب لي وجرأتي
على رسول الله
صلى الله عليه
وسلم والله ورسوله
أعلم فوالله
ما كان إلا
يسيرا حتى
نزلت هاتان
الآيتان { ولا
تصل على أحد
منهم مات أبدا
ولا تقم على
قبره }
إلى آخر
الآية قال فما
صلى رسول الله
صلى الله عليه
وسلم بعده على
منافق ولا قام
على قبره حتى
قبضه الله
قال أبو عيسى
هذا حديث حسن
صحيح غريب
İbn Abbâs (r.a.)’den
rivâyete göre, şöyle demiştir: Ömer b. Hattâb’tan işittim şöyle diyordu:
Münafıkların başı olan Abdullah b. Übey öldüğünde Rasûlullah (s.a.v.), Onun
cenaze namazına çağrıldı ve O da kalkıp gitti. Namaz kılmak için cenazenin
karşısına geçince yerimden kalkarak göğsü hizasına dikildim ve falan falan
günler onun hakkında şöyle şöyle diyen sen iken Allah’ın düşmanı Abdullah b. Übey’in
cenaze namazını mı kılacaksın? Rasûlullah (s.a.v.) tebessüm ediyordu kendisine
lafı uzattığımda Ey Ömer benden geri dur! Ben iki şey arasında muhayyer
bırakıldım ve birini seçmişimdir. Bana Tevbe sûresi 80. ayette;
“Şimdi o münafıkların
bağışlanmaları için, Allah’a ister duâ et, ister etme, hiç birşey
değişmeyecektir. Onlar için istersen, yetmiş kez af dile, Allah’ı ve O’nun
elçisini inkâra yeltenmelerinden dolayı Allah onları bağışlamayacaktır. Çünkü
Allah, böylesine kötülüğe batmış bir toplumu, doğru yola çıkarmaz.” denmişti,
eğer yetmişi aştığım takdirde bağışlanacağını bilmiş olsaydım yetmişten fazla
istiğfar ederdim.
Sonra cenaze namazını
kıldı ve cenazeyle beraber yürüdü defin işi bitinceye kadar kabrin başında
durdu. Ömer sözünü şöyle sürdürdü: Rasûlullah (s.a.v.)’e karşı bu cesaretime
şaştım. Allah’a yemin olsun ki Allah Rasülü de bunu biliyordu. Definden bir
zaman sonra şu ayet indi: Tevbe 84 - 85; “Onların
dünyevî zenginlikleri ve çocuklarının çokluğundan umdukları bahtiyarlık, seni
imrendirmesin. Allah bütün bunlarla dünyada onları, azaba uğratmayı ve kâfir
olarak canlarının çıkmasını istiyor.”
“Allah’a iman edin ve
Nebiiyle birlikte savaşın, diyen bir sûre indiği zaman, onlardan servet
sahipleri, senden izin isterler. Bizi bırak ta, savaştan geri kalanlarla
birlikte kalalım derler.”
Ömer dedi ki: “Bundan
sonra Nebi (s.a.v) vefat edinceye kadar hiçbir münafık’ın cenaze namazını
kılmadı ve kabri başında da durmadı.”
Diğer tahric: Buhari,
Cenaiz; Ebû Dâvûd, Cenaiz
Tirmizî: Bu hadis hasen
sahih garibtir.